- caecitas
- caecĭtas, ātis, f. [caecus], blindness.I.Lit. (rare but in good prose), Cic. Tusc. 5, 39, 113; 5, 38, 111; id. Fin. 5, 28, 84; Plin. 11, 37, 55, § 149; 12, 8, 18, § 34.—II.Trop.:
furorem autem esse rati sunt mentis ad omnia caecitatem,
Cic. Tusc. 3, 5, 11:in furore animi et caecitate,
id. Dom. 50, 129:mentis,
id. ib. 40, 105; cf.:an tibi luminis obesset caecitas plus quam libidinis,
id. Har. Resp. 18, 38.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.